تاثیر خودارضایی بر روی مغز
تاثیر خودارضایی بر روی مغز
خودارضایی و تاثیر آن بر مغز یکی از پرتکرارترین سوالات در بین افراد دارای اعتیاد به خودارضایی و اعتیاد به پورنوگرافی است. در رابطه با این پرسش مقالات علمی و حتی مقالات غیر علمی زیادی در بستر وب منتشر شده است.
در این مقاله طبق جدیدترین متون علمی منتشر شده؛ به شما خلاصه ای از تاثیرات خودارضایی بر مغز را ارائه داده‌ایم. با ما در سایت راهبری همراه باشید.
خودارضایی و تاثیر آن بر مغز
اطلاعات علمی و غیر علمی در رابطه با عوارض خودارضایی یا تاثیرات مخرب آن بر مغز انسان بسیار پراکنده و گسترده است. زیرا عموم افراد علاقه ای به این مبحث ندارند و همچنان جامعه با چالش های روانشناختی در زمینه مسائل جنسی مواجه است.
اما به طور کلی با وجود تحقیقات علمی تا به امروزه، همچنان مسائل جنسی نیازمند مطالعات دقیق‌تری هستند.
خودارضایی روی سطح هورمون‌ها مانند دوپامین، اکسی‌توسین، پرولاکتین و تستوسترون تأثیر دارد، اما تأثیر آن موقتی است و به شرایط فردی بستگی دارد.
تاثیرات خودارضایی بر مغز
- کاهش حساسیت سیستم پاداش مغز (Desensitization)
- اثرات منفی بر حافظه و تمرکز
- افزایش احتمال وابستگی به خودارضایی
- ایجاد رفتارهای وسواسی
- اثر بر سطح تستوسترون و انگیزه
- تاثیرات منفی بر احساس رضایت از زندگی و روابط اجتماعی
وابستگی روانی مغز به خودارضایی
برخی افراد ممکن است با تکرار روزمزه خودارضایی، به این عمل وابسته شوند. به صورتیکه باید حتما در طول روز یک یا چند بار خودارضایی کنند تا خیالشان راحت شود. تاثیر بد این عمل در دراز مدت این است؛ که افراد برای فرار از احساسات منفی به خودارضایی پناه آورند.
این عمل در برخی از افراد باعث کاهش توان کنترل رفتارهای ناگهانی می‌شود! به این معنی که ممکن است فرد به‌طور غیرارادی و تکراری، به سمت انجام یک رفتار (مثل خودارضایی یا تماشای پورن) کشیده شود، حتی اگر بداند که این کار برایش ضرر دارد!
این عمل به معنای کاهش کنترل تکانه (Impulse Control) و افرایش رفتارهای وسواسی (Compulsive Behavior) است.
بنابراین فرد علارقم تلاش برای متوقف کردن خودارضایی، مجدد به سمت آن کشیده می‌شود.
تحقیقات علمی درباره خودارضایی
تحقیقات نشان داده‌اند که انزال روی سطح تستوسترون، پرولاکتین و دوپامین تأثیر میگذارد، اما تأثیر آن موقتی است. برخی مطالعات نشان داده‌اند که مدتی پرهیز از انزال ممکن است سطح تستوسترون را بالا ببرد.
مطالعه‌ای در PubMed نشان داده که بعد از ۷ روز پرهیز از خودارضایی، سطح تستوسترون افزایش پیدا میکند.
دوپامین چیست؟
دوپامین یک نوروترانسمیتر است که در انگیزه، لذت، یادگیری و سیستم پاداش نقش دارد. اگر میزان آن متعادل باشد، به بهبود عملکرد مغز کمک میکند، اما اگر بیش از حد کم یا زیاد شود، ممکن است مشکلاتی مثل افسردگی، اعتیاد یا اختلالات شناختی ایجاد کند.
فعالیت‌هایی مثل خودارضایی روی ترشح این هورمون تاثیر میگذارد. در واقع بعد از خودارضایی بدن به عنوان پاداش دوپامین را ترشح میکند. سطح ترشح این هورمون ممکن است برای برخی از افراد مشکل ساز شود.
خودارضایی و هورمون دوپامین
اگر هورمون دوپامین در بدن انسان وجود نداشت؛ نسل انسان ها در همان سال های اولیه از بین میرفت و منقرض می‌شد.
تفاوت اساسی بین تحریک طبیعی دوپامین (مانند ورزش، غذا، رابطه جنسی) و تحریک مصنوعی آن (مانند مصرف مواد مخدر و اعتیاد به خودارضایی) وجود دارد. خودارضایی باعث ترشح دوپامین می‌شود. هربار بعد از ترشح دوپامین، مغز حساسیت کمتری نسبت به دوپامین نشان میدهد؛ و سطح دوپامین کمتری در زمان کمتری ترشح می‌شود. مغز ممکن است به برخی محرک‌ها حساسیت کمتری نشان دهد به این فرایند تحمل یا desensitization می‌گویند.
زمانی که افراد در طول روز بارها و بارها خودارضایی میکنند؛ سیستم پاداش مغز را تحریک میکنند؛ با هر بار انجام دادن این عمل در دراز مدت سطح دوپامین کلی بدن کاهش پیدا میکند. بنابراین افراد علاقه بیشتری به خودارضایی پیدا میکنند تا بتوانند دوپامین را به بدن خود بازگردانند. اما این روش هر بار باعث تخریب بیشتر می‌شود. پس ازاینکه سطح دوپامین در بدن افت کرد؛ احساس خستگی و بیحالی شدید بازمیگردد و این عمل در دراز مدت باعث حواس پرتی نیز می‌شود.
خودارضایی
بنابراین همانطور که گفته شد باید بسیار مراقب فعالیت های جنسی خود باشید. فعالیت های جنسی نادرست باعث آسیب به بدن در وجود شما می‌شود. رابطه جنسی مخرب و از سر تحریک هورمون ها، با افراد متعدد یا اعتیاد به خودارضایی هر دو عواقب بدی به همراه دارند.
اگر فردی رفتارهای جنسی را به شکل ناسالم و کنترل‌نشده انجام دهد، ممکن است روی سلامت روانی و روابط اجتماعی او تأثیر بگذارد.
سخن پایانی
تاثیرات خودارضای بر مغز مانند اختلالات هورمونی موقت هستند؛ این برای هر فرد متفاوت است و البته بستگی به تعداد دفعات خودارضایی نیز دارد.
اگر فردی احساس کند که خودارضایی زندگی روزمره او را مختل کرده یا دچار اجبار و استرس ناشی از آن شده، یا مشکلاتی مثل حواس پرتی، نگرانی و ضعف حافظه ناشی از خودارضایی را تجربه میکند. نیاز به کمک و مشاوره دارد.
دیدگاهتان را بنویسید